Opbouw en werking traject Chancare
eetaanpak en doelen begeleiding
Als een 15 jarige in herstel bij Chancare.
De eerste Periode
De eerste periode is vooral wennen, kennis maken met iedereen en een band opbouwen. Meedraaien in het dagelijkse leven daar bijv. de dieren, huishouden, gezelligheid, naar de winkel en natuurlijk sport. Er wordt elke dag bij je ingecheckt van hey ben je okay en je gaat altijd goed naar bed met een knuffel. Maakt niet uit met wat je daar komt hoe serieus het ook is, je voelt je toch welkom en je kan lachen met elkaar. De eerste periode is zo’n emotionele rollercoaster maar daar helpen de meiden, Chan en sport heel erg bij. Je krijgt tijd om te landen en je
plekje te vinden maar er is wel een basis lijn qua eten waar je je aan moet ‘committen’.
Eerste stap in het proces
Nadat je iedereen een beetje hebt leren kennen en je plekje hebt gevonden, Begint natuurlijk de grote reis naar herstel. Je gaat samen met Chan of met iemand anders zitten van waarom ben je hier, wat wil je bereiken, en ben je bereid om je daaraan te committen. Zoja ga je kijken van oké welke eerste stappen wil ik maken op het gebied van eten. En natuurlijk op het gebied van sociaal en zelfbeeld. Meestal gebeurt dit op de maandag. Dan krijg je een briefje met een nog niet ingevulde eetlijst en kan je die in overleg invullen. Natuurlijk zijn er wel basisregels maar er wordt wel naar je geluisterd en alles in overleg.
Maandag eetlijsten
Zoals ik al schreef krijg je een eetlijst die nog niet is ingevuld. Meestal heb je al een basislijst gekregen van je arts of diëtist. In dat geval ga je op basis daarvan met iemand samen kijken van oh wat zijn de eerste stappen. Dat kan zijn voeding erbij of verandering. Als je samen met Chan hebt besproken is dit dan de lijst waar je aan gaat werken die week. Maar het kan ook zo zijn dat je dat nog geen eetlijst hebt. Gelukkig is Chan gespecialiseerd in voeding en eetstoornis problematiek. En natuurlijk verpleegkundige. Zij kan samen met jou kijken naar een opbouw wat veilig genoeg is en wat haalbare stappen zijn voor jou. Dit gebeurt meestal elke maandag, maakt niet uit hoe ver je bent in herstel.
3 doelen lijsten
Net zoals de eetlijsten heb je ook doelenlijsten. Dit houdt in dat je om de zoveel tijd je zoiets invult. Dat kan per kind verschillend zijn. Sommige vinden het heel lastig om dat te doen maar daarvoor heb je de meiden en Chan die meedenken met je. Ook dit wordt besproken met Chan en bewaard. En dan kan je gelijk zien welke stappen je de afgelopen tijd heb gezet wat voor mij best motiverend is.
Allergieën en voorkeuren
Stel je hebt een allergie of je wilt graag kijken of je die bepaalde allergie hebt is daar alle ruimte voor mits je wel op een voldoende eetlijst blijft. Het is niet de bedoeling dat het een excuus is om niet te eten of dingen te vermijden. Als er misschien of er is sprake van een allergie worden de vervolgstappen gewoon netjes overlegd met iedereen zoals kinderarts, Chan en ouders. Zowel vegetarisch, veganistisch, lactose, gluten noem maar op. De bedoeling is uiteindelijk gevarieerd eten en los van je eetlijst komen en weer stabiel maar op gevoel eten (uiteraard wel genoeg), Hier werk je op jou en Chan’s tempo naar toe.
Monitoren van het gewicht
In het meeste geval wordt je 1a 2 keer per week gewogen. Dit gebeurt nuchter en in de meeste gevallen blind. In overleg kan dit natuurlijk veranderen of bijvoorbeeld een advies van de kinderarts. Op een gegeven moment komt daar wel meer tijd tussen te zitten. En als je mag stabiliseren word je gewicht nog even in de gaten gehouden. Dit wordt in overleg steeds meer losgelaten, en het ligt er ook aan wat jij fijn vind.
Hoe ziet het traject eruit
Het is verschillend hoe een traject loopt omdat ieder kind anders is. Iedereen heeft andere behoeftes en heeft een ander karakter. Mijn verhaal kan ik wel vertellen. Ik kwam van een hele drukke en heftige plek dus toen ik bij chan kwam heb ik de tijd gekregen om te landen. Wel zijn er regels die ze duidelijk verteld. Je wordt door de meiden meegenomen hoe het daar werkt.
Ik vond dat vooral helpend. Als ik geland was en Chan begon te vertrouwen en mijn plekje een beetje had gevonden begonnen de eerste stappen. Ik kwam van een hele aparte en lage lijst dus Chan heeft me geholpen om daar een goeie lijst van te maken zodat ik alle voedingsstoffen en energie binnenkregen. Ik had zelf omdat ik me zo
erg had uitgehongerd enorm veel honger dus ik begon vanzelf al veel te eten waardoor ik aankwam. Ik had ook een tijdje dat ik veel overgaf of veel at en dan overgaf. Chan heeft me daar ziek veel bij geholpen. En omdat ik mezelf pijn deed heb ik daar ook heel veel steun uitgehaald bij Chan en Indy.
Ik had bijvoorbeeld ook een tijdje dat ik even een break had van thuis. Wat voor mij wel heel even lastig was maar het was wel de juiste beslissing. Chan en de meiden hebben me daarin gesteund en me geleerd dat dat erbij hoort. Los van het eten doe je ook aan sport, workshops en nog veel meer waardoor je ook een beetje kan proberen
van wie ben ik, wat wil ik, en natuurlijk is het leuk voor afleiding/ontspanning/gezelligheid. Doordat je niet word weggehouden van een normaal leven, gaat je eetstoornis ook meer naar de achtergrond merkte ik.
Aangezien je ook kan zien dat je daadwerkelijk een leven kan leiden met plezier en niet zoveel gezeur om je heen. Ik ben nu redelijk hersteld. Alleen mijn punten om nog aan te werken zijn dat ik niet terugval in dezelfde patronen als ik mezelf teveel vraag of overprikkeld ben. En Chan helpt me nog steeds daarbij net als mijn ouders.
Verloop afbouw naar huis
Als je eenmaal ready bent en iedereen vindt het een goed idee en er is een duidelijk plan wordt er gewerkt naar huis. Meestal gebeurd dit met een dag extra per maand. Niet te snel want dat is voor niemand fijn en iedereen moet wennen. Je bouwt dit zo dadelijk af totdat je weer thuis woont. Als je weer thuis bent ga je meestal weer kijken hoe het verder gaat qua behandeling wat jij fijn en passend vindt.
Waarom de aanpak werkt die gehanteerd wordt en het verschil met andere plekken
Ik kom van veel plekken en heb veel behandelingen gezien, maar dit is het enige wat mij het meeste heeft gebracht. Ik zie het ook bij de meeste meiden bij Chan.
Waarom? Ik denk vooral omdat; er wordt geluisterd naar het kind. Je hebt zelf inspraak en bepaalt het tempo (in bepaalde maten). Jij staat op 1 daarna het gewicht wat bij andere plekken juist andersom is. Chan is lief voor je maar niet voor je eetstoornis. En dat is ook wat goed werkt. En vooral; het is geen klinieksetting. je wordt niet uit het echte leven gehaald. Het is een huiselijke sfeer waar alles niet perse serieus hoeft te zijn. We lachen met elkaar en doen leuke dingen ondanks alles wat minder leuk is. Je mag ook sporten en fietsen zodat je er even uit bent wat ik ook als heel chill heb ervaren. Je leert na zolang weg te zijn van het leven en constant rond ziekenhuizen, klinieken, therapieën en andere dingen, weer normaal te leven. Door te doen wat een normale puber ook doet.
Natuurlijk kan dit best heftig en confronterend zijn maar je wordt met alle liefde ondersteund.
Hoe wordt er omgegaan met eetbuien en het gedrag
Ik kan vooral vanuit mezelf spreken aangezien ik niet met een meisje heb gezeten die dit ook had. Ik voelde me vooral er heel erg alleen in en raar. Maar aan de andere kant snapte ik het wel van mezelf. Hoe eng ik het ook vond. Chan legde mij uit hoe het werkt en steunde me erin. Maar ze beschermde me wel voor mezelf omdat ik mezelf dan vooral haat erna of ga spugen. Dat deed ze door te zeggen … ga even wat doen of het is nu klaar want je gaat spijt krijgen. En dat hielp mij heel erg. En dan ging ik afleiding zoeken. Maar ook werd het gelaten omdat het er bij hoort. Ik heb namelijk geleerd dat het een normale reactie is op zolang te weinig eten. En dat stelde me gerust. Uiteindelijk is het ook vanzelf gestopt toen ik eenmaal op een gewicht zat wat voor mijn lichaam oké was. En dat was niet perse het streefgewicht van de kinderarts. Ik kon bij Chan daar in alles veel steun vinden, En nu nog steeds.
Begeleiding bij een terugval
Chan kijkt niet gelijk van oh je moet weer eten of dit kan niet. Zei gelooft erin dat er altijd een oorzaak is en daar ga je dan samen naar kijken met haar. En daaraan werken. Soms een stapje terug of gewoon een goed gesprek kan al helpen. Als je erg bent afgevallen of je ziet er beetje wit uit wordt er gekeken naar voedingstoffen oftewel een ‘boost’. Chan heeft daar heel veel verstand van dus daar vertrouw je op ook al is het heel lastig. En dan bouw je weer langzaam op. Er wordt niet gelijk een drama gemaakt wat voor mij altijd hielp omdat ik het dan even moeilijk had maar het hielp voor mij niet als mensen heel erg gaan stressen. Dat doet Chan niet en dat werkt voor veel meiden incl. ik heel fijn.
Aanpak van gedrag rondom eetbuien.
Het gedrag wordt aangepakt door te kijken naar de oorzaak en daarop te handelen. Soms is het thuis, of bijvoorbeeld een therapie of dat het in je hoofd niet goed gaat. Daar wordt dan naar gekeken en daar helpt Chan je bij. Door idd even een break of te kijken naar hoe kan je er mee omgaan. Uiteindelijk gaat het vanzelf beter als het om je heen en in je hoofd wat rustiger is. Het hoort erbij maar liever heb je het natuurlijk niet