1 – Opbouw en werking traject Chancare
eetaanpak en doelen begeleiding
Als een 15 jarige in herstel bij Chancare.
De eerste Periode
De eerste periode is vooral wennen, kennis maken met iedereen en een band opbouwen. Meedraaien in het dagelijkse leven daar bijv. de dieren, huishouden, gezelligheid, naar de winkel en natuurlijk sport. Er wordt elke dag bij je ingecheckt van hey ben je okay en je gaat altijd goed naar bed met een knuffel. Maakt niet uit met wat je daar komt hoe serieus het ook is, je voelt je toch welkom en je kan lachen met elkaar. De eerste periode is zo’n emotionele rollercoaster maar daar helpen de meiden, Chan en sport heel erg bij. Je krijgt tijd om te landen en je
plekje te vinden maar er is wel een basis lijn qua eten waar je je aan moet ‘committen’.
Eerste stap in het proces
Nadat je iedereen een beetje hebt leren kennen en je plekje hebt gevonden, Begint natuurlijk de grote reis naar herstel. Je gaat samen met Chan of met iemand anders zitten van waarom ben je hier, wat wil je bereiken, en ben je bereid om je daaraan te committen. Zoja ga je kijken van oké welke eerste stappen wil ik maken op het gebied van eten. En natuurlijk op het gebied van sociaal en zelfbeeld. Meestal gebeurt dit op de maandag. Dan krijg je een briefje met een nog niet ingevulde eetlijst en kan je die in overleg invullen. Natuurlijk zijn er wel basisregels maar er wordt wel naar je geluisterd en alles in overleg.
Maandag eetlijsten
Zoals ik al schreef krijg je een eetlijst die nog niet is ingevuld. Meestal heb je al een basislijst gekregen van je arts of diëtist. In dat geval ga je op basis daarvan met iemand samen kijken van oh wat zijn de eerste stappen. Dat kan zijn voeding erbij of verandering. Als je samen met Chan hebt besproken is dit dan de lijst waar je aan gaat werken die week. Maar het kan ook zo zijn dat je dat nog geen eetlijst hebt. Gelukkig is Chan gespecialiseerd in voeding en eetstoornis problematiek. En natuurlijk verpleegkundige. Zij kan samen met jou kijken naar een opbouw wat veilig genoeg is en wat haalbare stappen zijn voor jou. Dit gebeurt meestal elke maandag, maakt niet uit hoe ver je bent in herstel.
3 doelen lijsten
Net zoals de eetlijsten heb je ook doelenlijsten. Dit houdt in dat je om de zoveel tijd je zoiets invult. Dat kan per kind verschillend zijn. Sommige vinden het heel lastig om dat te doen maar daarvoor heb je de meiden en Chan die meedenken met je. Ook dit wordt besproken met Chan en bewaard. En dan kan je gelijk zien welke stappen je de afgelopen tijd heb gezet wat voor mij best motiverend is.
Allergieën en voorkeuren
Stel je hebt een allergie of je wilt graag kijken of je die bepaalde allergie hebt is daar alle ruimte voor mits je wel op een voldoende eetlijst blijft. Het is niet de bedoeling dat het een excuus is om niet te eten of dingen te vermijden. Als er misschien of er is sprake van een allergie worden de vervolgstappen gewoon netjes overlegd met iedereen zoals kinderarts, Chan en ouders. Zowel vegetarisch, veganistisch, lactose, gluten noem maar op. De bedoeling is uiteindelijk gevarieerd eten en los van je eetlijst komen en weer stabiel maar op gevoel eten (uiteraard wel genoeg), Hier werk je op jou en Chan’s tempo naar toe.
Monitoren van het gewicht
In het meeste geval wordt je 1a 2 keer per week gewogen. Dit gebeurt nuchter en in de meeste gevallen blind. In overleg kan dit natuurlijk veranderen of bijvoorbeeld een advies van de kinderarts. Op een gegeven moment komt daar wel meer tijd tussen te zitten. En als je mag stabiliseren word je gewicht nog even in de gaten gehouden. Dit wordt in overleg steeds meer losgelaten, en het ligt er ook aan wat jij fijn vind.
Hoe ziet het traject eruit
Het is verschillend hoe een traject loopt omdat ieder kind anders is. Iedereen heeft andere behoeftes en heeft een ander karakter. Mijn verhaal kan ik wel vertellen. Ik kwam van een hele drukke en heftige plek dus toen ik bij chan kwam heb ik de tijd gekregen om te landen. Wel zijn er regels die ze duidelijk verteld. Je wordt door de meiden meegenomen hoe het daar werkt.
Ik vond dat vooral helpend. Als ik geland was en Chan begon te vertrouwen en mijn plekje een beetje had gevonden begonnen de eerste stappen. Ik kwam van een hele aparte en lage lijst dus Chan heeft me geholpen om daar een goeie lijst van te maken zodat ik alle voedingsstoffen en energie binnenkregen. Ik had zelf omdat ik me zo
erg had uitgehongerd enorm veel honger dus ik begon vanzelf al veel te eten waardoor ik aankwam. Ik had ook een tijdje dat ik veel overgaf of veel at en dan overgaf. Chan heeft me daar ziek veel bij geholpen. En omdat ik mezelf pijn deed heb ik daar ook heel veel steun uitgehaald bij Chan en Indy.
Ik had bijvoorbeeld ook een tijdje dat ik even een break had van thuis. Wat voor mij wel heel even lastig was maar het was wel de juiste beslissing. Chan en de meiden hebben me daarin gesteund en me geleerd dat dat erbij hoort. Los van het eten doe je ook aan sport, workshops en nog veel meer waardoor je ook een beetje kan proberen
van wie ben ik, wat wil ik, en natuurlijk is het leuk voor afleiding/ontspanning/gezelligheid. Doordat je niet word weggehouden van een normaal leven, gaat je eetstoornis ook meer naar de achtergrond merkte ik.
Aangezien je ook kan zien dat je daadwerkelijk een leven kan leiden met plezier en niet zoveel gezeur om je heen. Ik ben nu redelijk hersteld. Alleen mijn punten om nog aan te werken zijn dat ik niet terugval in dezelfde patronen als ik mezelf teveel vraag of overprikkeld ben. En Chan helpt me nog steeds daarbij net als mijn ouders.
Verloop afbouw naar huis
Als je eenmaal ready bent en iedereen vindt het een goed idee en er is een duidelijk plan wordt er gewerkt naar huis. Meestal gebeurd dit met een dag extra per maand. Niet te snel want dat is voor niemand fijn en iedereen moet wennen. Je bouwt dit zo dadelijk af totdat je weer thuis woont. Als je weer thuis bent ga je meestal weer kijken hoe het verder gaat qua behandeling wat jij fijn en passend vindt.
Waarom de aanpak werkt die gehanteerd wordt en het verschil met andere plekken
Ik kom van veel plekken en heb veel behandelingen gezien, maar dit is het enige wat mij het meeste heeft gebracht. Ik zie het ook bij de meeste meiden bij Chan.
Waarom? Ik denk vooral omdat; er wordt geluisterd naar het kind. Je hebt zelf inspraak en bepaalt het tempo (in bepaalde maten). Jij staat op 1 daarna het gewicht wat bij andere plekken juist andersom is. Chan is lief voor je maar niet voor je eetstoornis. En dat is ook wat goed werkt. En vooral; het is geen klinieksetting. je wordt niet uit het echte leven gehaald. Het is een huiselijke sfeer waar alles niet perse serieus hoeft te zijn. We lachen met elkaar en doen leuke dingen ondanks alles wat minder leuk is. Je mag ook sporten en fietsen zodat je er even uit bent wat ik ook als heel chill heb ervaren. Je leert na zolang weg te zijn van het leven en constant rond ziekenhuizen, klinieken, therapieën en andere dingen, weer normaal te leven. Door te doen wat een normale puber ook doet.
Natuurlijk kan dit best heftig en confronterend zijn maar je wordt met alle liefde ondersteund.
Hoe wordt er omgegaan met eetbuien en het gedrag
Ik kan vooral vanuit mezelf spreken aangezien ik niet met een meisje heb gezeten die dit ook had. Ik voelde me vooral er heel erg alleen in en raar. Maar aan de andere kant snapte ik het wel van mezelf. Hoe eng ik het ook vond. Chan legde mij uit hoe het werkt en steunde me erin. Maar ze beschermde me wel voor mezelf omdat ik mezelf dan vooral haat erna of ga spugen. Dat deed ze door te zeggen … ga even wat doen of het is nu klaar want je gaat spijt krijgen. En dat hielp mij heel erg. En dan ging ik afleiding zoeken. Maar ook werd het gelaten omdat het er bij hoort. Ik heb namelijk geleerd dat het een normale reactie is op zolang te weinig eten. En dat stelde me gerust. Uiteindelijk is het ook vanzelf gestopt toen ik eenmaal op een gewicht zat wat voor mijn lichaam oké was. En dat was niet perse het streefgewicht van de kinderarts. Ik kon bij Chan daar in alles veel steun vinden, En nu nog steeds.
Begeleiding bij een terugval
Chan kijkt niet gelijk van oh je moet weer eten of dit kan niet. Zei gelooft erin dat er altijd een oorzaak is en daar ga je dan samen naar kijken met haar. En daaraan werken. Soms een stapje terug of gewoon een goed gesprek kan al helpen. Als je erg bent afgevallen of je ziet er beetje wit uit wordt er gekeken naar voedingstoffen oftewel een ‘boost’. Chan heeft daar heel veel verstand van dus daar vertrouw je op ook al is het heel lastig. En dan bouw je weer langzaam op. Er wordt niet gelijk een drama gemaakt wat voor mij altijd hielp omdat ik het dan even moeilijk had maar het hielp voor mij niet als mensen heel erg gaan stressen. Dat doet Chan niet en dat werkt voor veel meiden incl. ik heel fijn.
Aanpak van gedrag rondom eetbuien.
Het gedrag wordt aangepakt door te kijken naar de oorzaak en daarop te handelen. Soms is het thuis, of bijvoorbeeld een therapie of dat het in je hoofd niet goed gaat. Daar wordt dan naar gekeken en daar helpt Chan je bij. Door idd even een break of te kijken naar hoe kan je er mee omgaan. Uiteindelijk gaat het vanzelf beter als het om je heen en in je hoofd wat rustiger is. Het hoort erbij maar liever heb je het natuurlijk niet
2 – Opbouw en werking traject Chancare
eetaanpak en doelen begeleiding
Mijn ervaring, als 17-jarig meisje, in afbouw van zorg bij Chancare.
De eerste Periode
Wanneer je begint bij Chancare, krijg je eerst de tijd om te landen. Het is natuurlijk spannend
en lastig om een nieuwe hulpverlener meteen weer te vertrouwen. Chantal geeft je daarom
de tijd om eerst tot rust te komen en om haar te gaan vertrouwen in wat ze doet. Er is niet
meteen allerlei druk van van alles op het gebied van eten. Wel krijg je een basis hoeveelheid
waar je je aan moet committen, maar dat is zodat je genoeg energie hebt om bijvoorbeeld
mee te kunnen doen aan een workshop of de dieren te verzorgen.
Eerste stap in het proces
Omdat het natuurlijk erg maatwerk is, verschilt het per persoon wanneer die zijn eerste stap
zet. Chantal kijkt hier ook heel erg bij naar wat je aan kan. Bij mij was dit ongeveer na 5-6
weken. Ik heb dus eerst best lang de tijd gehad om te landen en om Chantal te leren
vertrouwen en na een tijd stelde Chantal voor dat ik zelf met iets mocht komen. Het was best
wennen dat je zelf inspraak hebt, maar wel erg fijn. Stel dat je zelf niet iets kan bedenken,
dan wordt er uiteindelijk wel iets voor je bedacht, maar dat is alleen zodat je niet voor altijd
op dezelfde plek blijft staan. De stap waar je op het begin mee begint, hoeft helemaal niet
groot te zijn. Ook al kan dat natuurlijk wel in het hoofd van iemand met een eetstoornis zo
voelen. Chantal helpt je hierbij om dit te relativeren. Als je bijvoorbeeld nog aan de
sondevoeding zit is een voorbeeld van een eerste stap een glas sap. En zo bouw je stap
voor stap steeds verder naar een volwaardige eetlijst die bij jou past.
Maandag eetlijsten
Op maandag vul je altijd de eetlijst in van dat moment en verwerk je er eventuele nieuwe
stappen in voor die week. Zo is het voor jezelf, jouw ouders en Chantal duidelijk wat de
afspraken zijn.
3 doelen lijsten
Eén keer per maand vul je een papier in waarop je drie doelen mag opschrijven waar jij de
komende maand aan wilt werken. Dit kan eet gerelateerd zijn, maar dat hoeft niet. De
doelen kunnen gaan over een hobby, school, nieuwe stappen of bijvoorbeeld dingen die je
thuis wilt bereiken. Ik heb zelf ervaren dat, omdat het er drie zijn en je niet iedere dag of
iedere week allerlei doelen moet stellen (wat op andere plekken vaak wel zo is) het veel
haalbaarder is om deze doelen ook daadwerkelijk te bereiken. Het voelt niet extreem
overweldigend.
Eigen ideeën voor jouw eetlijst
Aan jouw eetlijst mag je zelf veel meewerken. Je mag zelf met nieuwe ideeën komen en zo
een eetlijst samenstellen waar jij je fijn bij voelt. Wel kan je hierbij feedback krijgen van
Chantal en er zijn wel een paar basisafspraken qua bijvoorbeeld de hoeveelheden en
bepaalde voedingsstoffen, die je wel moet binnenkrijgen.
Hoe wordt er met allergieën of voorkeuren voor bepaalde producten omgegaan?
Met allergieën kan goed worden rekening gehouden bij Chancare. Er wordt wel gekeken wat
echt allergie is en of bepaalde dingen niet vanuit de eetstoornis komen. Ook mag je zeker
dingen eten waar jij de voorkeur aan geeft als je maar wel een goede hoeveelheid en
voldoende voedingsstoffen binnenkrijgt. Het doel is in de meeste gevallen wel dat je
uiteindelijk gevarieerd leert eten, maar dat hoeft niet meteen op het begin. In een wat latere
fase begin je te leren variëren.
Hoe wordt het gewicht gemonitord?
Bij Chancare wordt er blind gewogen. Afhankelijk van hoe het met je gaat bepaalt Chantal
wat verstandig is qua het aantal wegingen. In het begin is dit meestal 1-2 keer per week,
maar op een gegeven moment kan hier ook langer tussen zitten. Ook wanneer je op een
gegeven moment mag stabiliseren kan Chantal je gewicht nog een tijd in de gaten houden.
Als het een tijd beter gaat wordt het wegen wat meer losgelaten, zodat de nadruk niet te veel
op het gewicht komt te liggen. Het ligt ook aan jezelf wat je hier fijn in vindt.
Hoe ziet een traject eruit?
Elk traject is natuurlijk anders, want er wordt hier maatwerk aangeboden. Maar ik kan dus
wel spreken vanuit mijn ervaring. Ik kreeg eerst de tijd om goed te landen, Chantal te gaan
vertrouwen en om weer een beetje levensenergie te voelen. Daarna ben ik in mijn eigen
tempo nieuwe stappen gaan zetten. Eerst van sondevoeding naar een deel zelf drinken.
Toen wat sap. Daarna heb ik een tijdje “blended diet” gehad. Dat waren smoothies die ik
mocht helpen samenstellen die over de sonde gingen. Om wel de juiste voedingsstoffen
binnen te krijgen. Daarna ben ik begonnen met echt wat te eten. Ik begon met een appel.
Toen ben ik ontbijt gaan eten en daarna lunch en avondeten. Als laatste was de stap om te
gaan variëren. Ondertussen moest ik soms wat ophogen en ben ik langzaam meer gaan
herstellen in gewicht. Ik vond het heel fijn dat dit niet in extreme hoeveelheden moest,
waardoor het veel haalbaarder is om het ook echt vol te houden. Je begint dus vaak met
hele kleine stapjes en naarmate je verder in herstel bent worden dat wat grotere stappen. Dit
is een beschrijving van mijn traject naar weer normaal eten. Het kan er dus voor iedereen
anders uitzien afhankelijk van waar je begint en wat de doelen zijn. Maar tijdens jouw traject
draait het natuurlijk niet alleen hierom. Ondertussen doe je dingen zoals yoga, workshops,
buiten zijn en nog veel meer waardoor je je mentaal ook veel beter gaat voelen. Zo gaat
mentaal ook mee en gaan het eten en de eetstoornis meer naar de achtergrond.
Verloop afbouw naar huis
Chantal kijkt wat voor jou het beste is en wat thuis haalbaar is. In het begin kom je meestal
standaard een vast aantal dagen. Als je eenmaal kan gaan afbouwen en je dus in de
afbouwfase zit, dan doe je dit meestal door een dag per maand extra naar huis te gaan. Als
je er bijvoorbeeld 5 dagen bent dan kom je de maand daarna nog 4 dagen en de maand
daarop 3 dagen enzovoort. Totdat je weer thuis kan wonen. Dan is het mogelijk dat Chantal
nog van een afstand begeleiding biedt. En ook als je weer helemaal thuis woont, wordt er
gekeken wat passend is voor jouw herstel.
Waarom de aanpak werkt die gehanteerd wordt en het verschil met andere plekken
Ik heb veel meiden gezien waarbij de aanpak van Chantal werkt. Dit komt door verschillende
dingen. Jouw proces mag op je eigen tempo verlopen. Je hebt zelf veel meer inspraak. Er
wordt niet veel gefocust op het gewicht. De eetstoornis en jij worden losgekoppeld van
elkaar waardoor er meer ruimte ontstaat voor jou als persoon. Chantal is streng voor je
eetstoornis, maar liefdevol naar jou als persoon.
Wat ook erg fijn en anders is, is dat de sfeer bij Chancare veel huiselijker is en veel minder
lijkt op een ‘kliniek setting’. Je hebt meer vrijheid. Je komt hier veel buiten in de natuur en bij
de dieren. Er worden ook leuke dingen gedaan zoals een rondje fietsen, sporten, een dagje
ergens heen, workshops etc. Eigenlijk leer je als het ware weer veel meer het ‘normale’
leven kennen, maar dan op een andere manier dan je voorheen deed en waarbij je ook
meer de tools krijgt om dit weer aan te gaan met liefdevolle ondersteuning
3 – Opbouw en werking traject Chancare
eetaanpak en doelen begeleiding
Mijn ervaring, als 16 jarige, in zorg bij Chancare
19-10-2024
Hoe kwam ik binnen bij Chancare?
Toen ik binnenkwam bij Chancare was ik enorm onzeker en verdrietig. Ik kwam net van mijn
zoveelste plek waar ik was volgepropt zonder dat iemand me ook maar écht goed hielp. Iedereen deed
zijn best, maar het leek gewoon hopeloos. Ze hebben me een paar keer net voor de dood weggeschept.
En ja, me op gewicht krijgen door middel van dwang, dat konden ze wel, maar me überhaupt weer een
beetje te laten genieten van het leven, een sprankje hoop te zien, daar brachten ze me juist steeds
verder vandaan. Steeds meer vaarde mijn bootje de oceaan op. Een woeste oceaan vol duisternis en
waar het altijd nog erger kon. Waar er geen wolkje, maar een heel dreigend onweersgebied aan de
lucht verscheen. Ik zat al zo ver die donkere oceaan op dat ik mijn leven eigenlijk niet meer zag zitten.
Van mij mocht het bootje omslaan en mocht ik verdrinken. Het zou me niks meer interesseren.
Stiekem leek het me juist heel erg fijn. Met deze intentie kwam ik binnen. Chancare werd mijn
lichtpuntje. Mijn vuurtoren. Hoe verder de weken zich vorderden hoe beter de vuurtoren in zicht
kwam. Ik begon het varen op zee leuker te vinden, hoe lastig het ook was. Ik begon mijn leven weer
iets draagbaarder te vinden.
Start Chancare
Toen ik startte bij Chan was alles nieuw en spannend. Gelukkig trokken Chan, maar ook de andere
zorgmeiden me er doorheen. Ze namen me mee naar de dieren om te knuffelen, waardoor het al een
stuk aangenamer werd. Ik zat bij gezellige gesprekken aan tafel, en hoe lastig het eten ook wel niet
was, de sfeer was veel luchtiger dan op andere plekken. De eerste weken zijn het meest confronterend.
Chan is lief maar duidelijk en soms is dat even lastig. Ook daar helpt iedereen je doorheen. Elk begin
is lastig, maar het word echt beter. Al helemaal bij Chancare.
Hoe voel ik me bij Chancare?
Ik zie Chancare als een warme deken. Op het begin heb je het nog even koud en is het allemaal even
wennen, maar al snel begin je op te warmen. Zo werkte het hier bij mij ook. Op het begin was het
misschien even lastig, maar je warmde steeds verder op. En nu, nu is het een van de warmste dekentjes
die ik ooit heb gevoeld. Je zit in een veilige flow bij Chan, haar gezin en de diertjes. Voor het eerst
voelde ik me door een zorgverlener echt helemaal begrepen. Chan begrijpt me vaak al voordat ik ook
maar iets hoef te zeggen. Ze is me tien stappen voor en dat is vaak een hele opluchting. En natuurlijk
super knap. Chancare voelt nu als mijn tweede thuis. Een plek die vaak nog chiller is dan thuis. Een
plek waar je altijd welkom bent. Ik voel me ook geliefd. Iedereen uit dat op een andere manier, maar
over het algemeen voelt het alsof ik er toe doe bij Chancare. Dat ik belangrijk ben. Een gevoel die ik,
naast bij mijn ouders, nog nooit eerder zo heb gevoeld. Je word er iets minder onzeker van. Het voelt
fijn, eindelijk een vertrouwde plek te hebben gevonden. Een plek waar je hoort.
Eetlijst enzo
Een moeilijk dingetje is altijd je eetlijst. Maar bij Chan valt het eigenlijk wel mee. Als je start heb je
zelf veel te zeggen over wat je wel en niet wil. Alles bij Chancare gaat op een rustig tempo. Een
tempo die bij jou hoort. Die bij jou past. Je kan zelf, met behulp van Chan en je ouders, een voorstel
doen. Op het begin veilig en om te wennen. Hoe verder je komt hoe meer je eetlijst naar normaal word
verschoven. Maar zoals ik al zei, alles op zijn tijd. Op jouw tempo. Je hoeft geen grote uitdagingen te
eten of ineens allemaal enge dingen te doen, omdat die “normaal” zijn. Nee, Chans doel is eerst dat je
überhaupt genoeg fruit, groente, vezels, zuivel etc etc binnenkrijgt. Het eten wat luchtiger word en je
gewoon gezond maar normaler eet. Je eet gevarieerd, maar tegelijkertijd blijft het ook allemaal een
beetje hetzelfde. Wil je later leren wel uitdagingen qua eten dan helpt Chan je daarbij en komen jullie
daar op je eigen tempo. En hoe het zit met dingen die je echt niet lust of heb je allergieën? Die kan je
aangeven en daar houden ze dan echt rekening mee. Heb je dingen nog nooit gehad? Dan moet ooit je
eerste keer zijn, maar vind je het echt niet lekker hoeft het niet per se, zolang je maar wel genoeg van
alle stoffen binnenkrijgt. Soms moet je een middenweg vinden, maar het valt allemaal echt wel mee.
Gewicht en wegen
Chan is ook heel chill met wegen. Wegen blijft een stressvol momentje, maar hier word het niet een
groot eng ding gemaakt. Meestal weeg je blind (tenzij anders overlegd) en houdt Chan je gewicht in de
gaten. Hierin is ze heel eerlijk of er nog iets bij moet of het goed is. Ze overlegd met jou wat haalbaar
is. Ze brengt het op een manier waardoor je niet in de stress schiet en het geen groot ding word. Samen
komen we er wel. Chan is ook erg op je privacy gesteld. Niet iedereen komt alles te weten. Alleen
Chan weet alles. Herstellen (fysiek maar ook mentaal) doe je ook op je eigen manier. Bij Chancare
houd herstellen voor iedereen wat anders in. Iedereen heeft eigen doelen. Het enige wat Chan echt
belangrijk vind, is dat je gezond wordt en je je leven leuk gaat vinden. Geen druk, geen stress. Alles
rustig aan.
Wat heb ik geleerd bij Chancare?
Ik heb al veel dingen geleerd en ben nog vol op aan het leren van Chan en de geweldige mensen om
haar heen. Het belangrijkste is dat je leert wat jij nodig hebt. Niet alleen wat je volgens het boekje
moet weten. Ze kijken echt naar jou als persoon, wat valt er bij jou te leren? Ik heb nu al heel veel over
mezelf geleerd. Waarom ik bepaalde dingen doe, waarvan de eerste stap al is dat je je er bewust van
word. Je leert hoe je normaal kan eten. Wat normaal is en hoe dat er dan uit ziet. Dingen die je op
andere plekken hebt aangeleerd kan je hier weer afleren, zonder dat je er zelf erg in hebt. Maar eten is
maar een klein onderdeel van wat je leert. Zeker niet het belangrijkste. De belangrijkste dingen die je
leert zijn over jezelf. Je leert grenzen aangeven, jezelf te ontwikkelen, bij jezelf te blijven. Je leert je te
ontspannen, voor jezelf te kiezen. Ook leer je veel sociale skills die je heel erg gaan helpen later,
rekening houden met een ander, verantwoordelijkheid nemen, plezier maken samen. Je leert wie jij
bent, wat jij wilt en wat haalbaar is. En uiteindelijk leer je misschien zelfs wel van jezelf te houden.
Hoe eng dat nu ook nog klinkt, ook voor mij als zorgmeisje.
Wat is het verschil met andere plekken?
Ten eerste dat je veel meer vrijheid hebt. Op het begin klinkt dat misschien eng, maar het is echt super
fijn. Je word er vrolijker van en hebt minder het gevoel dat je geleefd word. Chancare heeft absoluut
geen klinische setting. Alles is super huiselijk en gezellig. Echt veel beter dan bij andere plekken. Je
wordt niet meer uit een leefomgeving gehaald, je word juist weer in de normale setting geplaatst. Je
krijgt weer een normaler leven, met tools die ze je kunnen geven. Je merkt hier ook dat Chan en de
rest alles met liefde en echt uit hun hart doen. Niet omdat het zo maar hun werk is, nee ze willen er
echt voor je zijn. Ook de sfeer is veel minder zwaar. Er is ook een veel kleinere groep zorgmeiden dan
op de meeste plekken en je bouwt met zowel de hulpverleners als de andere meiden een goede band
op. Bij Chancare word de nadruk niet op het eten gelegd, maar juist op jou als persoon. Dit is echt
super fijn. Het leven gaat helemaal niet alleen over eten, je bent veel meer dan dat. Niet te lang in die
nare sfeer van het eten blijven hangen. Ze kijken hier verder dan alleen je eetstoornis en dat is onwijs
belangrijk. De therapieën die je hier hebt zijn ook zo anders, zo veel fijner. Ze pakken de juiste
problemen aan, de onderliggende. Ze leren je te ontspannen, voor jezelf te zorgen. Dingen die op
andere plekken vaak ontbreken. En natuurlijk de vele dieren maken ook een groot verschil. Ze bieden
zoveel troost en gezelligheid. Je mag altijd naar ze toe als je even een dierenvriendje nodig hebt in
plaats van alleen maar mensen. Nog een verschil hier is dat je veel meer mag bewegen (als het fysiek
verantwoord is). Even een rondje fietsen. De honden uitlaten. Sporten. Bezemen in de tuin. Je beweegt
met mate, op een manier zodat het geen dwang word. Er zit een hele goede balans tussen. Hier zien ze
je echt als persoon. Je gaat je hier, door de mensen en activiteiten, mentaal prettiger voelen, waardoor
het eten automatisch meer naar de achtergrond gaat.
Wat is fijn bij Chancare?
Ik vind vooral de dieren, de mensen en de sfeer bij Chancare fijn. Je mag de dieren verzorgen en zoals
ik eerder al zei halen ze vaak de scherpe randjes van dingen af. Bovendien is het heerlijke buiten zijn
en in en om het huis bezig zijn heel fijn. De mensen die hier werken en zijn doen het allemaal uit hun
hart en er wordt veel gelachen samen. De vrijheid van even met de hond wandelen, naar de winkel en
mee iets ophalen is ook heel nice. Ook dat er zoveel momentjes zijn dat je je terug kan en mag
trekken. Er is overal wel een lekker plekje om even je eigen dingetje te kunnen doen als jij het nodig
hebt. Ook zijn er genoeg klusjes zodat je de hele dag lekker bezig kan zijn, al is het aan school, in de
tuin, dingen opruimen en het huishouden of iets creatiefs. Het is zo mooi hoe Chan je kan lezen en zij
en de rest je helpt als je er even doorheen zit. Ze zijn er om met je te lachen en om met je te huilen.
Altijd. Ik ben zelf ook een erg hoogsensitief persoon en pik heel veel sferen op. Hier let Chan en de
rest ook goed op. Soms kan de sfeer misschien wat bedrukter zijn, maar daar proberen we samen weer
uit te komen, of in ieder geval een weg in te vinden voor jou. Dit is enorm fijn, dat ze echt weer kijken
wat jij als persoon nodig hebt. Alles is maatwerk. Alles gaat met het hart en gevoel, in plaats van
alleen maar volgens het boekje.
Hoe ervaar ik mijn slaapplek?
Het slapen bij Chancare was op het begin spannend, maar eigenlijk gelijk gezellig. Ik had bijvoorbeeld
een hele goede klik met de andere twee zorgmeisjes die er sliepen. Dit kiest Chan dan ook altijd
zorgvuldig uit, zodat de meiden het onderling ook heel fijn hebben samen. We slapen met de meiden
allemaal in dezelfde ruimte. Er kunnen en mogen schermen voor, maar wij vinden het zo gezellig dat
we die altijd openlaten. Het is lekker rustig en chill. Wij kijken vaak met z’n drieën nog wat (optioneel
natuurlijk) en daarna gaan we allemaal vredig in ons eigen wereldje en slapen we. We zijn er voor
elkaar, ook ’s nachts, maar zorgen ook dat we geen last hebben van elkaar, zodat iedereen een goede
nachtrust krijgt. Dat is heel belangrijk. Je gaat ook nooit overstuur naar bed. Chan en de andere
meiden checken dit altijd bij elkaar en proberen dit op te lossen voordat je gaat slapen. Desnoods
slaapt er een keer een hond bij je als je dat echt even nodig hebt. Alles kan in overleg.
Het Chillhuis
Het Chillhuis is de plek waar de zorgmeiden slapen en samen leven. Eten doen we vaak in de
woonkeuken, maar voor de rest zitten we veel in ons Chillhuis. Het Chillhuis voelt echt als ons
domein. Wij als zorgmeiden hebben daar dan ook de verantwoording voor. We zorgen dat alles netjes
en schoon blijft en maken er iets gezelligs van. Eventueel met hulp van Chan. Dit is echt enorm fijn en
huiselijk. Je krijgt verantwoordelijkheidsgevoel en dit kan heel belangrijk voor je zijn. Het kan je een
fijn gevoel geven. Het Chillhuis is voor mij één van de veiligste plekjes van heel Chancare. De sfeer is
er gewoon heel veilig, chill en vertrouwd. We doen vaak gezellige spelletjes en drama blijft meestal
buiten de deur. Het samen leven met de meiden is ook heel fijn. Alsof je met je vriendinnen in een
huis leeft. Je bent er voor elkaar wanneer het echt niet gaat en wanneer het onwijs gezellig is. Je bouwt
een band op die heel bijzonder en mooi is. Ook hecht je veel waarde aan de fijne plek.
Hoe ik het gezin ervaar
Ik ervaar het gezin van Chancare als geweldige mensen. Er zit veel humor in ze en dat maakt het
onwijs gezellig en grappig. Ik voel me thuis bij ze. Stuk voor stuk zijn het mooie mensen. Mensen met
een groot hart en die veel warmte aan de meiden geven. En aan elkaar. Ze zijn allemaal ook erg
flexibel. Het is echt een gezin, dus bijvoorbeeld de moeder-zoon of broer-zus relatie onderling is er
ook, en dat maakt het juist nog huiselijker. Het gezin is enorm open en je bent er echt welkom. Zoals
ik eerder al zei, hun zijn de warme deken. Hun maken deze plek de mooie plek die het nu is. Ze
voegen allemaal wat toe op hun eigen manier en dat is onwijs bijzonder. Daar mogen ze ontzettend
trots op zijn. Van hun plek bestaat er maar één van. Ik geef om ze, iedereen, stuk voor stuk. Ik voel me
veilig bij ze. De ene is weer heel goed is troosten, de ander in je aan het lachen maken, de ander in het
observeren en samen maken ze een ijzersterk team. Ik ben ontzettend dankbaar dat ik hier terecht ben
gekomen.
Ook de mensen die bijvoorbeeld workshops, yoga of ACT geven zijn echt een toevoeging aan het
bedrijf.
Hoe voel je je?
Chan snapt ook heel goed als je communiceren over hoe je je voelt lastig vind. Daar wilt ze je met alle
liefde bij helpen. Ze vind het nooit erg als je verteld waar je mee zit, dat vind ze juist alleen maar
dapper en goed van je. Is face to face praten te moeilijk? Dan mag je het ook appen of opschrijven.
Chan houdt er evengoed van als je alles wat je voelt opschrijft, zodat jij het geordend op papier hebt en
het jezelf kan helpen. En stel je wilt het ook delen, dan kan Chan je weer heel goed helpen. Maar ook
met andere mensen op deze plek kan en mag je communiceren op de manier dat voor jou het prettigst
is. Nu is het misschien nog heel spannend, maar uiteindelijk ga je steeds meer durven te zeggen.
Onthoud dat Chan en de rest je altijd in de gaten houd. Zij kunnen ook de eerste stap zetten en je
vragen hoe je je voelt. Je hoeft het niet alleen te doen.
Wat levert Chancare mij aan inzichten op?
Chancare brengt je veel inzichten. Je krijgt inzicht op wie jij bent als persoon. Wat je nodig hebt en
hoe je jezelf kan beschermen. Maar het belangrijkste inzicht die ik bij Chancare heb gekregen is dat
het leven soms ook best wel heel leuk kan zijn. Dat je ondanks alle shit soms ook echt even kan
lachen. Dat je moet volhouden en het misschien toch echt wel beter gaat worden. Of in ieder geval
fijner. Je leert ook veel dingen waar je thuis wat mee kan. Bijvoorbeeld dat je niet alles moet
opkroppen en het er thuis pas uit laat, maar ook hoe je het doordeweeks als je bij Chancare bent (in de
weekenden ben je in overleg meestal thuis) het kan uiten. Ook je ouders/verzorgers/gezin leert veel
van hoe ze met dingen om kunnen gaan.
Wat vind ik lastig of mis ik bij Chancare?
Nu mis ik eigenlijk niks meer echt. Maar op het begin miste ik soms wel een beetje een eigen kamer.
Het is heel gezellig met de meiden logeren, maar het is wel even wennen. Gelukkig heeft Chan genoeg
oplossingen als je wel even je eigen plekje/ kamer nodig hebt, die zijn er dan ook echt. Dus dat komt
helemaal goed. Dat er geen vaste weekplanning is was op het begin voor mijn auti brein ook een beetje
schakelen. Achteraf is het juist fijn, want dan maak je je ook niet te druk. Je leeft met de dag. Maar
tegelijkertijd wordt je wereld wel genoeg autisme proof gemaakt, als dat tenminste nodig is voor jou.
Op begin zou je misschien ook even moeten wennen hoe communicatie werkt bij Chancare. Veel beter
dan op andere plekken, maar dat is natuurlijk wel even schakelen, want het werkt wel anders. Op het
begin als je de hele week bij Chan slaapt kan je je ouders ook wel erg missen. Maar ook dit went. Wil
je ze echt zien en is het haalbaar kan dat gewoon. Je mag ook altijd bellen. Maar je zal al snel merken
dat Chan en haar gezin genoeg warmte geven, waardoor je je ouders minder mist en nodig hebt. Echt
alles komt goed
4 – Opbouw en werking traject Chancare
eetaanpak en doelen begeleiding
Mijn ervaring als 17-jarige, in zorg bij Chancare
23-10-2024
Hoe kwam ik binnen bij Chancare?
Na een opname van 4 maanden in een eetstoornis kliniek moest ik weer naar huis. Ondanks ik
daar veel had geleerd was er in mijn hoofd nog weinig verandert. De overgang van kliniek naar
huis was erg groot. Van afgeslote klinieksetting en op alles controle kwam ik weer in de ¨echte¨
wereld terecht en met alleen nog een coach kwam ik er weer alleen voor te staan. De overgang
was zo groot dat ik al snel weer terugviel in mijn eetstoornis en mij coach nog weinig voor mij
kon doen. Als snel nadat er een afspraak was gemaakt om een sonde te laten plaatsen kwam
mijn coach met het voorstel om eens bij Chancare te gaan kijken en al binnen een week kon ik
terecht voor een kennismakingsgesprek. Ik vond het erg spannend en schaamde de erg voor
mijn sonde maar Chan liet bij het eerste gesprek al op een hele fijne manier merken dat dat hier
helemaal niet raar of gek is, en het niks is waar ik mij voor hoef te schamen. Na de
kennismaking kon ik al erg snel starten en hadden mijn ouders een huisje geregeld om te
overnachten omdat de slaapplek bij Chancare nog erg spannend en niet helemaal rond was
met de gemeente.
Ik kwam binnen als een heel stil en onzeker meisje. Ik durfde niks te zeggen en moest erg
wennen aan de nieuwe omgeving aangezien ik een klinieksetting gewend was. Ik had het de
eerste weken erg lastig maar de sfeer bij Chancare heeft me erg geholpen. De sfeer bij
Chancare is erg luchtig, chill en huislijk, niet zo zwaar als mijn ervaring was uit de kliniek. Ook
vond ik het erg fijn dat ik meteen een rondleiding kreeg en alles uitgelegd werd waardoor ik echt
het gevoel kreeg dat ik welkom was.
Start bij Chancare
Ik was erg gespannen voor de start bij Chancare maar de andere zorgmeiden en de rest van het
gezin van Chan heeft me daar goed doorheen geholpen. Wel zat ik nog erg in mijn eetstoornis en
had ik het gevoel dat ik hier niet wou zijn. Achteraf gezien was dat echt mijn eetstoornis die wou
vluchten en lag dit totaal niet aan de plek en de mensen die hier zijn/waren. Ook op de
momenten dat ik verdrietig en soms ook boos kon worden mocht dit er helemaal zijn en werd ik
hier niet als persoon op afgerekend maar werd het gezien als verklaarbaar gedrag aangezien ik
mijn eetstoornis los aan het laten was waar ik al een aantal jaar veel houvast aan had gehad.
Hoe voel ik me bij Chancare?
In het begin was het nog erg wennen zoals ik hierboven al verteld had, maar na een week of
twee sloeg dit al om. Nu voel ik mij hier veilig en ben ik aan het begin van de week na het
weekend juist blij dat ik hier weer mag zijn. Chan begrijpt me helemaal en ik kan altijd bij Chan
terecht als er iets is of ik ergens mee zit. Ook bij het rest van het gezin en de collega’s van Chan
voel ik mij erg op mijn gemak. We krijgen één keer in de week yoga en een workshop. Ook is er
elke week en soms zelfs meerdere keren per week de gelegenheid om een ACT (een soort
therapiesessie waar je dieper in gaat op je overtuigingen) sessie te krijgen. Dit vind ik erg fijn en
het zorgt ervoor dat ik nooit lang met iets rond hoef te lopen ook niet als ik het lastig vind om er
over te praten. Hier is alles bespreekbaar.
Eetlijst enz.
Maandag is de eetlijst dag. Op maandag krijgen we allemaal een blaadje waar alle vijf de
eetmomenten op staan en vullen we de afspraken in over hoe we die week gaan eten. Er zijn
nooit onverwachte uitdagingen of aanpassingen zonder dat het is afgesproken en op de eetlijst
is ingevuld. Chan maakt met iedereen een persoonlijk plan waar je ook vandaan komt, of je al
een goede eetlijst had van bijvoorbeeld een kliniek of kinderarts, of er misschien iets bij moet of
van drinkvoeding/sonde voeding weer vast voedsel moet gaan eten. Het gaat allemaal in het
tempo wat die persoon aan kan.
Gewicht en wegen
Het wegen gebeurt altijd blind. In het begin is het lastig om iemand anders te vertrouwen en de
controle te geven over jou gewicht. Maar Chan is hier altijd eerlijk mee en deelt ook altijd eerlijk
als er iets bij moet en een ophoging van je eetlijst nodig is, maar net zo goed als die ophoging er
weer af kan. Als er geen andere afspraken gemaakt zijn gebeurt het wegen altijd één keer per
week.
Wat heb ik geleerd bij Chancare?
Ik heb al heel veel geleert bij Chancare. Ik heb veel geleerd over de achtergrond en het ontstaan
van mijn eetstoornis en waarom ik hem nodig had en soms nog heb. Ik heb ook geleerd om te
delen wat er in mij omgaat en om mijn grenzen aan te geven en genoeg rust te nemen want nog
best wel eens lastig kon zijn, maar waar ik goed in ben begeleid. Ik ben heel dankbaar voor de
stappen die ik heb gemaakt en de manier waarop ik daar mee geholpen ben.
Wat is het verschil met andere plekken?
Er zijn veel verschillen met andere plekken. Het is hier veel huiselijker en het is echt het doel om
weer gewoon mee te draaien in de maatschappij terwijl je op andere plekken vaak juist uit de
maatschappij wordt genomen om weinig triggers te ervaren zodat je overal voor beschermd
wordt. Het kan zeker voorkomen dat je doordat je wel je telefoon hebt en je wel naar de winkels
gaat je triggers tegen kunt komen, maar bij Chancare word je daar heel goed mee geholpen
zodat je er mee om leert gaan en je weet wat je er mee kan als je weer thuis bent. Ook is het veel
kleinschaliger dan bijvoorbeeld een kliniek. In de periode dat ik er was waren er drie meiden die
bleven slapen waar ik er één van was, en kwamen er drie meiden dagdelen. Ook wordt de zorg
aangepast op de persoon. Iedereen heeft zijn eigen proces en zijn eigen eetlijst maar er is wel
veel verbondenheid en iedereen wil elkaar steunen.
Hoe ervaar ik mijn slaapplek?
Er zijn twee huizen bij Chancare op het terrein. Het woonhuis en het chillhuis. In het woonhuis
woont Chan met haar gezin en zijn wij af en toe voor een eetmoment in de woonkeuken. Ik vind
het chillhuis een hele fijne plek. Het is echt ons plekje geworden, een soort studentenhuis
wordt het hier ook wel genoemd. We hebben daar onze eigen badkamer, een ruimte om aan
tafel workshops te volgen, tot rust te komen en creatief bezig te zijn of aan school te werken
voor degene bij wie dat al van toepassing is. En natuurlijk zijn onze slaapplekken ook aanwezig
in het chillhuis. Ik vind het een hele fijne plek. Ik heb daar echt mijn eigen plekje. Alle bedden
staan in dezelfde ruimte op een rijtje maar wel met ruimte ertussen. Wij mogen ook ten alle
tijden aangeven als we onze slaapplek af willen sluiten. Als daar behoefte aan is kan het
afgesloten worden met kamerschermen. Achter de bedden staat ook een rijtje kamerschermen.
Kortom, het is een hele fijn slaapplek waar ik mij helemaal fijn voel.
Het chillhuis
Zoals ik al een beetje heb benoemd zijn er twee woongedeeltes. Één voor het gezin van Chan en
ééntje voor de zorgmeiden. De woonplek voor de zorgmeiden is het chillhuis. Daar is zowel de
meiden die blijven slapen als de meiden die hier dagdelen komen de plek waar wij als meeste
zijn. Daar zitten wij overdag vaak om met elkaar een spelletje te doen, schoolwerk te maken en
uit te rusten. We hebben daar een eigen badkamer en wc en af en toe hebben we daar ook een
eetmoment.
Hoe ik het gezin ervaar?
Ik ervaar het gezin als een hele fijne familie om in op gevangen te worden. Er is veel humor en
luchtigheid wat mij erg helpt om uit mijn hoofd te komen en het maakt alles een stuk minder
zwaar. Het zijn prachtige mensen die iedereen warm ontvangen. Ik voel me helemaal thuis bij
hen.
Wat levert Chancare mij aan inzichten op?
Chancare geeft mij veel inzichten over de ontwikkeling van mijn eetstoornis, waar hij vandaan is
gekomen en waarom ik hem nodig had en soms nog heb. Ook is alles bespreekbaar en heeft
Chan overal eigenlijk altijd wel een logische verklaring voor. Al gebeurt er iets en handel ik weer
vanuit mijn eetstoornis weet Chan altijd wat de oorzaak is en wat ik er eventueel mee kan en de
volgende keer anders kan doen. Ook krijg ik veel inzichten over mijn overtuigingen. Met een
collega van Chan die ACT geeft gaan alle meiden daar individueel mee aan de slag. Ook zijn er
workshops die mij persoonlijk veel inzichten geven over wat ik voel en mijn hoog gevoeligheid.
Wat vind ik lastig en mis ik bij Chancare?
Er is niet echt iets wat ik mis op dit moment. Er zijn veel dingen om te doen, zowel met de dieren
als met elkaar. Er zijn ook veel plekken waar je je terug kan trekken als daar behoefte aan is.
Natuurlijk mis je je ouders en vrienden wel maar gelukkig mag je bij Chancare gewoon je
telefoon gebruiken en kan ik elke avond mijn ouders en vrienden bellen. Ik het begin moest ik
wel erg wennen aan de manier van communiceren hier. Je mag Chan en de andere gezinsleden
altijd appen als je een vraag hebt of er iets is wat ik totaal niet gewend was. Bij ons thuis werd er
altijd gezegd: niet appen in huis je kan gewoon naar iemand toe lopen om het te vragen 🙂
Ik vind het wel heel fijn om te appen en niet altijd alles gelijk te hoeven zeggen. In het begin vond
ik het lastig om iets te vragen of te zeggen en de app heeft me daar erg bij geholpen. Ook moest
ik wennen aan de communicatie omdat ik gewend was om heel zacht behandelt te worden en
hier ook dingen rechtstreeks gezegd worden en niet met een omweg om het zachter te maken.
IK moest hier erg aan wennen en vond dit in het begin ook lastig maar het is wel altijd terecht en
het beste geweest. Chan zegt alles met de beste bedoelingen en wil iedereen heel graag helpen
wat ze ook met veel liefde doet. Chan is heel lief voor de persoon en een hele fijne vrouw maar
streng voor de eetstoornis, maar dat is natuurlijk ook wel nodig 😉
5 – Opbouw en werking traject Chancare
eetaanpak en doelen begeleiding
Mijn ervaring, als 13 jarige, in de zorg bij Chancare
23-10-24
Hoe kwam ik binnen bij Chancare?
Ik kwam bij de intake en ik voelde mij meteen op mijn plek, de mensen de dieren alles
paste bij me. De sfeer is heel rustgevend en Chanti en Chancare gaven mij een hartelijk
welkom. Dat was heel fijn, want wist niet zo goed wat ik kon verwachtten. Maar ze waren
heel lief en het voelde meteen als thuis! De meiden die daar al waren, waren ook heel lief
en gaven mij ook een fijn welkom.
Start Chancare
Toen ik startte had ik nog een sonde maar wou heel graag eten, Chanti gaf mij toen de
keus om mij een boterham te eten maar aan het begin de eerste dag was ik nog een
beetje waar ben ik, maar de tweede dag was ik meteen over gegaan van sondevoeding
naar alles normaal eten. Moet je nagaan van 1 dag gewoon helemaal naar eten ik was heel
trots op mijzelf en ook heel blij dat ik eindelijk weer mocht eten. De eerste dagen waren
daarom ook wen dagen toen sliep ik er nog niet. Na een week ging ik echt bij Chancare
slapen in die tweede week mocht gelijk de sonde eruit ik was zo blij en daarna is hij er ook
tot de dag van vandaag er nog steeds uit.
Hoe voel ik me bij Chancare?
Ik voelde me sinds het begin al thuis en Chanti voelde ook al gelijk aan als een moeder
die ik hard nodig had! <3 met de meiden waar ik mee sliep had ik ook meteen een klik.
Het voelde eigenlijk meteen of we elkaar al jaren kenden. Ik voelde me eerst bij andere
hulpverleners waar ik voor Chancare was nooit begrepen en ze luisterden nooit wat IK
wou, maar Chanti en Chancare begrepen mij wel en IK stond voorop en dat voelde zo fijn
na al die maanden eindelijk een keer begrepen voelen. Ik kon ook heel fijn vertellen waar
ik mee zat en dat luchten zo erg op. Ook al was ik 13 en was ik de jongste van allemaal ik
voelde dat ik er gewoon bij hoorde.
Eetlijst enz.
Je maakt elke maandag een nieuwe eetlijst aan het begin na een tijdje doe je het eens in
de zoveel tijd. Ik had eigenlijk aan het begin wel een normale eetlijst om te landen en
daarna had ik bv een extra bakje met yoghurt in de avond maar na een tijdje ging dat ook
weer weg. Chanti en Chancare helpt je vaak om een eetlijst te maken, maar je mag zelf
bedenken wat je wilt eten, als het natuurlijk wel voedzaam is en daar let Chanti en
Chancare heel fijn bij.
Gewicht en wegen
Wegen gebeurt 1x in de week of als je andere afspraak met Chanti hebt kan dat ook.
Chanti is altijd heel eerlijk over het wegen ik voelde mij altijd prettig bij haar. Want ze was
bv eerlijk of het te langzaam ging of juist heel goed en ze let er gewoon goed op dat het
goed met je gaat en dat vind ik zo fijn.
Wat heb ik geleerd bij Chancare?
Ik heb geleerd dat je op jezelf mag vertrouwen dat het goed komt en dat je het altijd zelf
moet doen alleen krijg je wel soms hulp. En ik heb ook wel geleerd om van mijzelf te gaan
houden!
Wat is het verschil met andere plekken?
Ik zelf ben bv niet in een kliniek geweest. Wat ik heel fijn vond, want van de verhalen die ik
heb gehoord klonk Chancare echt als een paradijs maar dat is het ook! Ik ben wel op een
plek geweest waar ik therapie kreeg. Ikzelf vind dat ik daar niks opschoot en ze luisterden
niet echt naar wat ik wilde en deed niks waarmee ik iets mee opschoot. Bij Chanti en
Chancare was dat andere koek, bij hun sta jij op nummer 1 dus luisteren ze ook naar jou
en dat was echt een verandering en de therapie bij Chancare was ook heel veel fijner en
schoot er veel meer me op.
Wat is fijn bij Chancare?
Ik vind alles fijn bij Chancare, want het past bij me en dat is zo leuk! Het leven voelt
gewoon een stuk normaler en de leuke meiden waar je mee om kan gaan en Chanti wat
voor mij als moeder voelt! Ik heb er eigenlijk geen woorden voor hoe fijn het hier is, maar
dat verschilt natuurlijk per persoon.
Hoe ervaar ik mijn slaapplek?
Ik sliep met drie meiden in het (Chillhuis) zo noemden wij het. Het was elke avond zo
gezellig en we hadden echt een klik met zijn drieën en dat was zo leuk! Het Chillhuis was
ook wel een beetje on huis, want wij kwamen daar het meest en het was ook lekker rustig
vond ik. En van Chanti als zij dat zei mochten we ook soms uitslapen en dat vond ikzelf
heel fijn.
Het Chillhuis
Ik en de meiden van Chancare waren eigenlijk de meeste van de tijd als we binnen waren
in het Chillhuis. vaak was was er wel soms een van de gezinsleden om gezellig een
spelletje te doen en om te letten als we soms daar aten, Maar we konden altijd lachen met
de gezinsleden, want ze waren ook zo lief! <3 en ik en de drie meiden sliepen daar
natuurlijk maar wij hadden echt ons eigen huisje waar we sliepen. Chanti en haar
gezinsleden sliepen in een ander huisje een meter van ons vandaan of zo, maar ze sliepen
niet bij ons dus wij hadden gewoon ook onze eigen privacy en dat is fijn.
Hoe ik het gezin ervaar?
Het gezin is heel aardig! Ze zijn vriendelijk en ze voelen heel erg aan als familie en of je ze
al heel lang kent. Het was ook fijn, want ik heb dezelfde humor als hun dus ik kon altijd wel
lachen met hun! Hun zelf horen ook bij Chancare en ze begeleiden ons ook en dat doen
ze altijd heel goed en lief!
Hoe voel je je?
Ik voel mij hier heel veilig en het is hier echt zo fijn. Zo veel anders dan wat ik bij andere
hulpveleners gewend was. Zoals ik al zei ik voel mij hier echt thuis! Omdat je hier vrijheid
hebt en ook meer een normaal leven krijgt. Omdat je ook een veel normaler leven krijgt
gaat je eetstoornis ook meer naar de achtergrond en dat is heel fijn.
Wat levert Chancare mij aan inzichten op?
Je leert heel veel bij Chancare. Bv je hebt ACT (Acceptance Commitment Therapie) het
houd in dat je therapie krijgt over wat achter je eetstoornis zit en je praat over dingen waar
je mee zit. Je krijgt ook coaching van praktijk perspectief, je gaat dan dingen doen om te
te voelen hoe je je voelt.
Wat vind ik lastig en mis ik bij Chancare?
Het enige wat ik niet chill vind is dat ze ver weg van mijn eigen huis woont, omdat ik dan
niet even snel langs kan komen! <